De verhuis is een feit :)

Hoi allemaal

Door technische problemen is het een dag later maar toch ;)
De verhuis is een feit!

Alle blogberichten die je hier gelezen hebt staan nu ook op SamDonoghue.com!
Ik ben echt super trots op mijn eigen site ;p
Jullie zullen zien dat er wel een aantal dingen anders zijn. Daarom vraag ik ook jullie mening.
Is het een verbetering of net niet?

Op facebook heb ik van een paar mensen gehoord dat het niet fijn was dat je ingelogd moest zijn om te kunnen reageren. Dat heb ik nu dus ook aangepast, je kan "anoniem" reageren ;)
Vanaf volgende week kun je dus alleen nog op mijn eigen site de nieuwe blog vinden.

Voor ik deze verhuis heb uitgevoerd heb ik heel wat gelezen.
Zo zijn er heel wat blogs die je uitleggen hoe je WordPress goed kan gebruiken. Ook die blogs ga ik met jullie delen.

Buiten deze aanpassing heb ik ook nog wat andere aanpassingen gedaan.
Ik wil meer schrijven over het algemeen maar uiteraard ook op mijn blog :)
Vanaf nu ga ik auteurs in de bloemetjes zetten, schrijftips geven, mijn schrijfproces delen, schrijfquotes delen en bespreken, andere blogs in de verf zetten, recensies over boeken schrijven,... Als jullie wat meer willen weten mogen jullie dat ook altijd zeggen ;)

Tot volgende week.

x

Blog under construction :)

Hoi hoi :)

Het is weer DonoghueDonderdag :D

Vandaag vertel ik jullie mijn groot blog nieuws.
Als alles goed gaat verhuis ik jullie (hopelijk) allemaal mee naar samdonoghue.com.
Het heeft nog geen zin om nu te gaan kijken, er staat echt nog niets op ;)

Waarom wil ik verhuizen?
Wel, het leek mij gewoon geweldig om echt een eigen domeinnaam te hebben. Ook geeft Wordpress, waar ik dus heen ga, veel meer mogelijkheden.
Het is dus vooral een praktische keuze.

Qua inhoud zal er zo goed als niets veranderen.
Met dat verschil dat ik mijn creatieve roots beter wil laten zien en dat ik beter op jullie kan reageren :)

Zijn er dingen die jullie nog op die nieuwe locatie willen zien verschijnen?
Of dingen die ik moet verbeteren?

Tot volgende week
Sam
x

Recensie: Bloedspel - Faye Kellerman

'Een jongen van vijftien schiet zichzelf dood met een wapen dat zes jaar geleden is gestolen uit de spreekkamer van een dokter. Dat maakt me nieuwsgierig, ja.'

Dat is het begin van de achterflap. En die maakt mij nieuwsgierig.

Dit boek heb ik via Harper Collins Holland gewonnen in ruil voor mijn mening. Hier is mijn mening ;)

Het verhaal begint met de zelfmoord van Gregory Hesse.
Al snel duiken er signalen op dat het helemaal geen zelfmoord was.

Rechercheur Decker en zijn collega's krijgen de moeilijke taak om een prestigieuze school te overtuigen hen te helpen. De school is echter erg gesteld op de privacy van de studenten, docenten en het instituut zelf.

Ondertussen volgen we ook de 15-jarige Gabe Whitman.
Hij is enorm getalenteerd in piano spelen. Gabe leeft bij Decker en zijn vrouw (Rina) omdat hij, door omstandigheden, niet bij zijn ouders kan wonen.

Dan pleegt een meisje van dezelfde school zelfmoord. Het is duidelijk dat er iets niet klopt.

Faye geeft je "daders" en verdachten genoeg.
Regelmatig duwt ze je ook in de richting van Gabe. Zou hij hiertoe in staat zijn?
Zelf heb ik Gabe nooit verdacht. Of dat terecht was moet je zelf maar lezen ;)

Gabe ontdekt ook de liefde bij een meisje dat streng en religieus wordt opgevoed.
Dit liefdesverhaal dient vooral als "afleiding" tijdens de donkerdere periodes in het verhaal. Maar tegelijkertijd is dit liefdesverhaal ook de opbouw voor de eindfinale :)

Het einde vond ik echt super.
Uiteraard zitten er dingen in die voorspelbaar waren maar er zijn ook genoeg verrassende elementen.

Het is een boek dat je in één ruk wilt uitlezen. Wanneer je dat niet kan (door bv werk) blijft het wel in je hoofd spoken.

Voor mij is dit boek een absolute aanrader. Ik ga zeker eens kijken naar de andere boeken van Faye Kellerman.

Hebben jullie het al gelezen? Wat vonden jullie ervan?

Als je nog boeken weet die ik zeker eens moet lezen mag je mij dat altijd laten weten.
Hier, op facebook of op twitter :)

Sam
x

Trip naar Ierland

Zoals jullie weten was er vorige week geen blog post.
Eindelijk kon ik  naar Ierland :)
Mijn post vandaag gaat dan ook volledig over mijn trip naar daar :p

We (mijn beste vriendin en ik) verbleven in het mooie Dublin. In niets lijkt Dublin op een andere hoofdstad of een grote stad die ik al eerder heb gezien.
Ondanks het feit dat het een hoofdstad is blijft Dublin zijn charme behouden. Ja, natuurlijk zijn er plaatsen waar het extreem druk is (Grafton street bijvoorbeeld) maar er zijn echt ook genoeg plaatsen en momenten dat je je gewoon in een groot dorp waant.

Als ik moet vertellen wat ik het mooist vind aan Dublin ben ik wel even bezig. De samenvatting is: zijn charme. Dublin straalt echt iets charmant uit, de verhalen van de gids (op de hop-on hop-off bus) geven die nog een extra dimensie.

Op die paar dagen dat we er waren hebben we heel wat bezienswaardigheden bezocht. Toch blijft er nog heel wat over dat ik wil zien ;)

Onze laatste volledige dag gingen we op dagtocht naar de Cliffs of Moher en de kustlijn.
Ik had al foto's van de kliffen gezien, ook hun reputatie als filmlocatie ken ik. Maar om er echt te staan?
Man man man. Wat zijn die kliffen prachtig! En reusachtig. Eerlijk waar, ik voelde mij een klein en nietig mensje...

De mooie landschappen, de uitleg van de gids, de uren in de bus,... Het zorgt er allemaal voor dat je inspiratie op hol slaat :)
Wat uiteraard alleen maar goed is voor mijn verhaal :p

Maar goed, laat het duidelijk zijn. Ik heb een nieuwe liefde.
Ierland heeft echt mijn hart gestolen :p
Ik wil dan ook zo snel mogelijk terug ;)

Zijn jullie al in Ierland geweest?
Op welk land zijn jullie "verliefd"?

Tot volgende week :)

Sam
x

Recensie: Me before you

Het was een hele tijd geleden dat ik nog een Engels boek gelezen had. Hoog tijd om die "schade" in te halen.

Toen 'Me before you' in de cinema was wou ik dol graag zien. Door omstandigheden is dat helaas niet gelukt.

Me before you is het verhaal van Lou Clark die, door omstandigheden, een nieuwe job krijgt. In haar nieuwe job moet ze zorgen voor de gehandicapte Will Traynor. Al snel komen er echter dingen aan het licht die ze nooit had verwacht.

In dit boek kan je de ontwikkeling van Lou volgen terwijl ze langzaam maar zeker beter te weten komt wie ze is en wat ze wilt. Jojo Moyes slaagt er in om de gevoelens van zowel Lou als Will enorm geloofwaardig over te brengen. Ook de dingen waar ze over praten klinken heel logisch.

Door dit boek te lezen krijg je zeker meer respect voor mensen met een beperking. Ook de persoonlijke ontwikkeling van beide personages zorgt ervoor dat je anders naar je eigen leven kijkt.

Overal op internet stond dat dit een prachtig boek is met een verrassend einde. Over het feit dat het een prachtig boek is ben ik het helemaal eens. Met tranen in mijn ogen heb ik het boek weg gelegd. Het einde vind ik echter niet verrassend. Dat het niet verrassend is maakt niet dat het minder mooi natuurlijk.

Als je een keer wilt genieten van een romantisch verhaal dat niet loopt zoals alle cliché verhalen dan is deze absoluut een aanrader.

Het vervolg 'After you' ligt op mijn 'to-read' stapel ;)


Mededeling:
Volgende week is er geen blog post. Dit omdat ik een citytrip naar Dublin ga maken en daar echt 100% van wil genieten :)
Natuurlijk vertel ik jullie er alles over wanneer ik terug ben.

Tot snel
Sam
x

Muziek als inspiratie

Haha wat is het warm buiten.
Pas op, je hoort mij niet klagen hoor. Het was hoog tijd dat we wat zomer kregen :)
Maar dit is wel weer alles ineens :p
Wat doen jullie met dit hete weer?

Deze week ga ik jullie wat meer vertellen over mijn liefde voor muziek.

Als mensen door mijn muziek bladeren schrikken ze altijd van de hoeveelheid verschillende genres. Ik heb pop, rock, metal maar ook klassieke muziek.
Er staan Engelse, Ierse (Gaelic), Nederlandse, Duitse en Turkse liedjes tussen.
Ik proef graag van alles (qua muziek) en daardoor heb ik dus een mix van zowat alles ;)

Vroeger begreep ik niet hoe het kon dat schrijvers muziek op hebben staan tijdens het schrijven. Omdat ik nieuwsgierig ben luister ik, na het lezen van het boek wel altijd naar die muziek. Verrassend genoeg past die bijna altijd bij de sfeer die ik mij heb voorgesteld.
Ik had al gemerkt dat sommige muziek mijn creativiteit volledig in gang zet.
Dus ben ik beginnen experimenteren.

Na wat zoeken heb ik muziek gevonden die bij mijn verhaal past én die mijn concentratie niet verstoort :)
De meeste zijn instrumentaal maar er zijn er ook in het Gaelic. Heel af en toe mag er zelfs wat Engels tussen :p.

Onder de post zet ik een paar titels. Dan kunnen jullie ook al eens proeven ;)

Sam
x

* Dúlaman - Celtic Woman
* Mo Ghile Mear - Celtic Woman
* Tír na nÓg - Celtic Woman
* Warriors - Ronan Hardiman
* Fiery Nights - Ronan Hardiman
* Breakout - Ronan Hardiman

Schrijfproces: een kijkje in een drukke week

Hoi allemaal

Deze keer een vrij korte.
Gewoon omdat het een drukke week was :)

Vandaag vertel ik jullie meer over mijn schrijfproces tijdens zo'n drukke week.

Lang leve de vakantie...
Vakantie is op mijn werk meteen een uitdaging. Het levert extra uren op, maar dat brengt ook extra centjes op ;)

Maar goed, mijn schrijfproces deze week dus.
Meer werken = minder tijd = minder schrijven.
En toch heb ik het gevoel dat ik deze week positief vooruit gegaan ben met mijn verhaal.
Meer werken is ook meer tijd om na te denken (toch als ik de nacht heb).

Tijdens het denken over mijn verhaal beginnen mijn personages zich echt enorm te ontwikkelen. Het verhaal komt meer en meer tot zijn recht. Maar tijdens dat denken heb ik ook iets ontdekt waar ik enorm van geschrokken ben.
Blijkbaar zit er toch nog een fout in mijn tijdlijn (qua leeftijden en tijdspanne). Dus dat moet ik nu eerst goed trekken. Ik wil echt niet dat er zo'n fouten in zitten.
Met mijn nieuwe rol (zie eerdere blogpost) ben ik nu bezig om een grondige, uitgebreide tijdlijn te maken. Op die manier heb ik alles samen staan in plaats van op verschillende plaatsen. Zo is het gemakkelijker om er eventuele fouten uit te halen :)

Als die tijdlijn klaar is kan ik echt beginnen. Dan wil ik mezelf echt een rooster opleggen van aantal woorden per week. Ik voel dat ik dat nodig heb, anders wil ik wel schrijven maar is er altijd iets dat ik eerst nog moet doen...
Schrijven jullie volgens een schema?

Hopelijk kan ik jullie volgende week vertellen dat dit goed gelukt is.
Tot snel
Sam
x